Δοιδάλσας

(β’ μισό 3ου αι. π.Χ.). Γλύπτης από τη Βιθυνία. Οι πηγές αναφέρουν δύο μεγάλα έργα του: ΣτράτιοςΔίας, που είχε παραγγείλει ο βασιλιάς Νικόδημος της Βιθυνίας, και Λουομένη Αφροδίτη, που μεταφέρθηκε αργότερα στη Ρώμη, στη στοά της Οκταβίας. Ο Στράτιος Δίας του Δ., που αποτελούσε λατρευτικό άγαλμα, απεικονίζεται σε ορισμένα νομίσματα του βασιλείου της Βιθυνίας. Η Λουομένη Αφροδίτη απεικονίζεται επίσης σε νομίσματα, ενώ υπάρχουν αρκετά αντίγραφά της από τη ρωμαϊκή εποχή. Ο γλύπτης παριστάνει τη θεά να λούζεται στα νερά ενός ρυακιού. Το ρεαλιστικό ύφος της απεικόνισης, που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα πλαίσια, η ζωντάνια και η ελευθερία της κίνησης συνθέτουν ένα εξαίρετο δείγμα ελληνιστικής τέχνης, που διακρίνεται από την ανθρωπιστική αναζήτηση και την τάση να αποδοθεί πιστά η πραγματικότητα, στοιχεία που χαρακτήριζαν την τέχνη της εποχής. Τα πρωτότυπα και των δύο έργων ήταν κατασκευασμένα από μπρούντζο. Το υλικό αυτό επέτρεπε στον καλλιτέχνη, περισσότερο από το μάρμαρο, τη βαθύτερη ανατομική μελέτη καθώς και την εκμετάλλευση των αποτελεσμάτων του φωτός, στοιχεία στα οποία στηρίζεται κατά μεγάλο μέρος ο δυναμισμός των δύο αυτών αγαλμάτων.